Ik ben in 1925 geboren in Polen. In 1940 moesten we allemaal naar het getto van Warschau. Het leven daar wel een hel, ik ben er vandoor gegaan. Later heb ik mijn familieleden ook opgehaald. Alleen mijn moeder en een broer lukte het niet mee te komen, zij hebben het getto niet overleefd. Ook twee neven voegden zich bij ons. Alleen ik en mijn kleine zusje Halina overleefden de oorlog, maar ik wist niet waar Halina was gebleven.

Na de oorlog was het voor mij heel moeilijk weer een gewoon leven te leiden. Ik was gewend te vluchten, te bedelen, zelfs te stelen. Ik had geen familie, geen huis, niets. Ik vertrok naar Israël in 1947. Daar zag ik op een dag een advertentie: ‘Halina Lewkowitsj zoekt haar broer die in 1947 naar Israël is vertrokken’. Toen waren we weer met zijn tweeën.

Ik heb geen woorden voor de liefde en warmte die hier bij Amcha aan ons, overlevenden van de Sjoa, gegeven wordt. Dit is het allerbeste dat me is overkomen.